Jestem pasjonatem, członkiem organizacji zrzeszających piwowarów domowych oraz kimś, kto niejedno piwo wypił i uwarzył. Wciąż pogłębiam swoją wiedzę specjalistyczną i realizuję różne projekty związane z piwem. Możesz mnie też spotkać na różnego rodzaju imprezach i spotkaniach. Coś tam więc wiem…
Nie jestem sędzią piwnym, sensorykiem ani nie pracuję w branży piwowarskiej. Moje opinie mogą się więc różnić od Twoich.
Po prostu…
De gustibus non disputandum est.
Opowiem o piwie, które w kategorii New England IPA jest częścią mojego żelaznego repertuaru od momentu, gdy tylko pojawiło się na półkach. O piwie, które w wersji butelkowej może spokojnie startować do wielu innych nowofalowych wypustów lanych z kranu. I wygrać.
Opowiem o piwie, które większość swoich nejpowych butelkowych braci zostawia daleko z tyłu. Opowiem o Juicilicious z browaru Piwne Podziemie.
Mam taką cechę, że zawsze daje drugą szansę. A potem trzecią i kolejne. Wychodzę z założenia, że nic nie stoi w miejscu. Wszystko się zmienia, biznes nie cierpi pustki. Dlaczego więc browar, który kiedyś warzył słabe piwo nie mógłby nawiązać do swojej kilkusetletniej tradycji i korzystając z piwnej rewolucji, wypuścić na rynek piwa być może nie fenomenalne, ale przynajmniej poprawne klasyki bez większych wad?
Już po raz trzeci multitap Kontynuacja zaprasza na przegląd tego, co w lokalnym kraftowym świecie piszczy. Trzy dni temu w Katowicach zakończył się przegląd Śląskich Browarów Rzemieślniczych, ja wybrałem się na bliźniacze wydarzenie dotyczące obszaru otaczającego mój komin, czyli Dolnego Śląska.
Nie wróciłem z Portugalii z pustymi rękoma. Rzutem na taśmę udało mi się przywieźć kilka piw, a pierwsze z nich niedawno miałem okazję otworzyć i wypić. Tomek Schutz z Browaru Gdynia (odwiedźcie i subskrybujcie, naprawdę warto) sprzedał mi ostatnio tipa,
Koyt. Znany również jak Kuit lub też Kuyt jest stylem o długiej i bogatej historii. Warzone głównie od końca XIV do początków XVII wieku wieku, a później odsunięte w cień, to rdzennie holenderskie piwo przeżywa teraz mały comeback na fali
Będę szczery do bólu. Jeśli liczyliście na soczyste, owocowe, orzeźwiające i złożne NEIPA, to niestety Piwojad puścił do nas oko i pod nazwą Vermont wypuścił piwo, które ucieka wszelkim definicjom stylistycznym. Tłumacząc z polskiego na nasze, warka którą miałem okazję
Skoro nie udało się dotrzeć z Nepomucenem do Vermont, być może uda się to w przypadku podróży do Miami? Mając obydwa te piwa w lodówce nie da się uniknąć skojarzeń i w efekcie nie wypić ich jednego po drugim. Co